Γιατί επέλεξα την Λογοθεραπεία

Όταν τελείωσα τη διαδικασία των Πανελλαδικών και κοίταζα διάφορες σχολές για να δηλώσω στο μηχανογραφικό μου, ξαφνικά είδα τη λογοθεραπεία..

Πρώτη Επαφή

Από πολύ μικρό παιδί, αγαπούσα πολύ τα άλλα παιδάκια και ακόμα περισσότερο εκείνα που ήταν πιο μικρά από εμένα. Πάντα ήθελα να δείχνω την αγάπη μου και να τα βοηθάω. Η πρώτη μου επαφή με τη λογοθεραπεία, ήταν κάποια στιγμή που πήγαινα Δημοτικό και έβλεπα με τους γονείς μου μια συνέντευξη ενός παιδιού με τον μπαμπά του στην τηλεόραση. Το παιδάκι κρατούσε ένα μικρό αυτοκινητάκι στο χέρι του και η κοπέλα που έκανε τη συνέντευξη το ρώτησε τι έχει το αυτοκίνητό του. Το παιδάκι απάντησε ‘’γόδες’’. Και φυσικά εννοούσε ‘’ρόδες’’. Τότε ρώτησα τη μαμά μου γιατί το παιδάκι δεν μιλάει καθαρά και μου απάντησε πως είναι μικρό ακόμα και δεν λέει ακόμα το ρ. Ωστόσο, η απάντησή της με παραξένεψε και δεν κατάλαβα τι ακριβώς σημαίνει αυτό.

Λογοθεραπεία

Όταν τελείωσα τη διαδικασία των Πανελλαδικών και κοίταζα διάφορες σχολές για να δηλώσω στο μηχανογραφικό μου, ξαφνικά είδα τη λογοθεραπεία. Έτσι λοιπόν ήρθε στο μυαλό μου η κουβέντα που είχα περίπου πριν 10 χρόνια με τη μαμά μου. Αποφάσισα να την δηλώσω. Πάντα ήθελα να κάνω ένα επάγγελμα που θα βοηθά τους ανθρώπους και πάντα ήθελα να δουλέψω με τα παιδιά. Οπότε αυτό ακολούθησα.

Όταν τελικά βγήκαν τα αποτελέσματα, τότε θα πήγαινα στην σχολή η οποία θα μού έδειχνε πως θα γίνω ο κατάλληλος θεραπευτής και πως θα βοηθάω τα παιδάκια. Έλεγα ότι όταν τελειώσω την σχολή μου θα δουλεύω σε έναν πανέμορφο χώρο με πολλά χρώματα. Με πολλές χαρούμενες φωνές. Με πολλά μικρούλια. Παιδάκια με χαρά και ενθουσιασμό. Ενώ εγώ ακόμα με περισσότερη χαρά.

Έτσι, όσο προχωρούσαν τα χρόνια και πήγαινα ολοένα και πιο κοντά στην ολοκλήρωση των σπουδών, τότε μια φωνή μέσα μου μου είπε: “Θα το κάνεις ΓΙΑΤΙ πολλοί γονείς εκεί έξω σε έχουν ανάγκη.” “Πολλά παιδιά σε έχουν ανάγκη.” “ΓΙΑΤΙ πρέπει να σταματήσει η λογοθεραπεία να είναι ταμπού και ντροπή για κάποιους.” “Εκτός από τα παιδιά, υπάρχουν ενήλικες που θα σε χρειαστούν, ακόμα και η οικογένειά σου, το παιδί σου. “ΓΙΑΤΙ θα ξυπνάς κάθε μέρα και θα έχεις σκοπό να κάνεις παιδιά χαρούμενα και μέσα από τα χέρια σου να προοδεύσουν.”

Γι’ αυτό έγινα λογοθεραπεύτρια.

Σκέψεις

Συμπερασματικά, πιστεύω πως η δουλειά που έχω επιλέξει να κάνω είναι λειτούργημα. Όχι μόνο βοηθάς και άλλους ανθρώπους μέσα από αυτό, αλλά και νιώθεις απερίγραπτη ικανοποίηση για όσα κατάφερες. Γιατί δουλεύεις με ανθρώπους. Με μικρά παιδάκια. Πλασματάκια τα οποία καταφέρνουν πολλά και ξεκινούν να πιστεύουν στον εαυτό τους. Η λογοθεραπεία είναι ένας υπέροχος κλάδος που συμβάλλει στην ανάπτυξη και την ευημερία των παιδιών, και είμαι ευγνώμων για την ευκαιρία να είμαι μέρος αυτού.